Gedichten bomen – Henk Posthouwer

Wat zou jij doen met zeven miljoen?

Het is de droom van welhaast ieder normaal mens
iets te winnen in een loterij, wel liefst een miljoen.

Want iedereen heeft nog wel een verborgen wens,
maar met 7 miljoen, wat zou je daarmee doen?

Met zo veel voelt je je net een ome Dagobert Duck
zwemmend in de bankbiljetten in je eigen geldpakhuis.

Nu heeft onze eigen provincie dit onvoorstelbare geluk,
die heeft hoge stapels lekker vers knisperend geld in de kluis.

Wij klootjesvolk moeten voor dit bedrag eeuwen zweten,
maar ons mooie Gelderland smijt met het slijk der aarde.

De starre regenten aldaar zouden toch wel beter moeten weten,
maar voor ‘t stugge bolwerk in Arnhem heeft geld geen waarde.

Zij komen van een andere planeet, voor die ene busminuut
moeten honderden monumentale bomen verdwijnen.

En zo is onze democratie verworden tot een zinloos attribuut
in ‘n vesting van zwammende bestuurders die inspraak ondermijnen.

Geharnast regentendom, gooi het geld dan maar liever in een boerensloot,
Jullie redden dan in elk geval 479 onvervangbare bomen van ‘n wisse dood.

Het lied van de vierhonderdnegenenzeventig bomen

wij bomen wij hebben zo veel gezien
we zagen duizenden bussen en auto’s
sommige als een lange streep
andere met een slakkengang

horden scholieren fietsten naar epe
naar heerde en gelukkig weer terug
langs onze getekende stammen
wonden door innige omhelzingen

wij bleven overeind ondanks geweld
nu komt er een eind aan ons bestaan
we worden opgeofferd aan de rijtijd van de bus
hij zou eens drie minuten later moeten arriveren

ondank is altijd en overal des werelds loon
ach met ons vierhonderdnegenenzeventigen
haalden we de leeftijd van vijftigduizend jaar
en we dachten sterker te zijn dan de mens

maar men gaat onze vitale club omzagen
er wordt plots niet meer gepraat over co2
dus ook niet over de negenhonderd ton
vervuiling die we belangeloos opsloegen

welke kettingzagende mens doet ons dat na
wij zien de toekomst voor hem heel donker in
maar in elk geval wordt het steeds warmer
stijgt de zeespiegel en smelt het poolijs

wij bomen hebben zo ontzettend veel te zeggen
maar we hebben geen donder te vertellen